خبریجات:باید تاسف خورد که چرا باید رییس شورای مرکزی کانون فیلمنامه‌نویسان سینما چنین تمجیدی از سازمان سینمایی و رییس آن می کند.با تمجید و تعریف مخالف نبوده و نیستیم،اما با تعریف و تمجیدی که برای کسب منافع باشد،مخالف بوده ، هستیم و خواهیم بود!
زمانی که سینمای ایران به خاطر کارنابلدی رییس سازمان سینمایی و مدیران ریز و درشتش در بدترین اوضاع ممکن به سر می برد،چگونه می توان از عملکرد آنها تعریف و تمجید کرد؟ کدام هوش اداری را باید بستاییم؟برای چه؟ چگونه می توان چشم روی چشم گذاشت و بی عدالتی را ندید و فریادی از ته دل نکشید؟! کدام قلم مستقلی می تواند این فجایع را ببیند و ننویسد؟
اگر رییس سازمان سینمایی و تیم او در خدمت سینما بودند،چرا سینماداران مستقیم به رییس جمهور نامه نوشتند تا مشکلات شان را رفع کند؟!چرا این همه توهین به اهالی شریف سینما شده بابت یک عیدی ناقابل و یک بسته کوچک؟!
واقعا درد آور است فردی سینمایی از مدیری که با سینمای ایران و جهان بیگانه است،به خاطر کارنابلدی تعریف و تمجید آنچنانی کند!
اگر حسین انتظامی،حتی یک قدم مثبت برای کل سینمای ایران برداشته بود،اولین نفری که از او تعریف و تمجید می کرد حقیر بود،اما وقتی از جانب او فقط کارخرابی مشاهده می کنم و اختلاف اندازی،چگونه قلم و زبانم را راضی کنم که مجیزش را بگویم؟!
رییس سازمان سینمایی و تیم او برای احیای سینمای ایران تلاش نمی کنند،برای نابودی آن کمر بسته اند.به کدام طرح و اقدام دل خوش کنیم؟پیش نویس نظام تهیه کنندگی که تبعیضی آشکار به بسیاری از تهیه کنندگان و فیلمسازان است و رواج دهنده انحصار گرایی؟ انتخابات اخیر شورای صنفی نمایش؟طرح کذایی و انحصاری حمایت از فیلمنامه نویسان خودی؟ تمام این طرح ها و اقدامات برای اختلاف افکنی بین سینماگران است تا به وحدت نرسند،زیرا اگر به وحدت برسند دیگر زیر بار هر دستور اداری نمی روند.
مطمئنا به عنوان کسی که کمی با فیلمنامه نویسی آشنایی دارد و به آن شدیدا علاقه مند است،آرزو داشته و دارم فیلمنامه نویسان کاربلد کشور به آسایش و رفاه نسبی رسیده و در آرامش ، استقلال و بی دغدغه مالی به کار نوشتن بپردازند،اگر غیر این فکر کرده یا اندیشه کنم،بی شک آدمی بیمار خواهم بود که تاب دیدن پیشرفت کسی را ندارد!اما خدا شاهد است و کسانی که از نزدیک بنده را می شناسند،می دانند که هرگز چنین فکر نکرده و نخواهم کرد.
طرح سازمان سینمایی و فارابی برای حمایت از شما فیلمنامه نویسان نیست،برای اسیر کردن شما در دایره بسته خودشان است. آن سه میلیون تومان اولی دانه دام است برای فیلمنامه نویسان،اگر کسی آن را بگیرد به خدمت آنان درآمده و بعد از آن فقط بفرموده عمل خواهد کرد،شک نکنید.استقلال شما را گرفته و وادارتان می کنند آنچه آنان می خواهند بنویسید.دیگر نویسنده ای صاحب تفکر محسوب نشده و نخواهید شد.
دوباره یک نگاه بی طرفانه به مفاد این طرح،به خصوص بند شورای بررسی بیندازید،آن وقت متوجه خواهید شد که چه می گویم.
پول بسیار مهم است و هر فیلمنامه نویسی باید به حق خودش برسد،اما حرمت قلم و استقلال مهم تر و ارزشمندتر از هر پولی است.شک نکنید آنانی که پشت این طرح پنهان شده اند بسیار بیشتر از شما سود خواهند کرد!
خداوندا تو را شکر می کنم قلم و زبانی به من عطا کردی که هرگز برای منافع شخصی ستایش کسی را نکرده و پا روی عدل و انصاف نگذارم.
خدایا سپاسگزارم که مرا در سخت ترین شرایط کاری و معیشتی قرار دادی تا خودم و قلمم از بوته آزمایش سربلند بیرون بیاییم و استقلال و شرافت خویش را حفظ کنیم.
سیدرضااورنگ