خبریجات:وقتی وزیر ارشاد یا فرهنگ یک مملکت با اصول فیلم یا سریال سازی کوچک ترین آشنایی نیز نداشته باشد و فقط به سطح نگاه کند،مطمئنا چنین اظهار نظرهایی به چشم آمده و خواهد آمد.
اگر جناب وزیر کوچک ترین آشنایی را با این مقوله داشت از همان فصل اول متوجه می شد که سریال «پایتخت» اصلا فیلمنامه مدون و منسجمی نداشته و ندارد.فقط موضوع طرح می شده و شاید چند خط به عنوان دیالوگ آغازین تا بحث راه بیفتد.حرافی های بی منطق،پرشمار و ارتجالی در این سریال ،نشان دهنده نبود فیلمنامه بوده و هست.بازیگران به حال خود رها شده بودند تا آنچه به زبان شان می آید روی تماشاچی بالا بیاورند!
سکانس های طولانی و غیر جذاب و فاقد خط داستانی که فقط با حرافی پر شده بود،دلیل بر چه چیزی بود،داشتن فیلمنامه منسجم و مدون یا نداشتن آن؟
سابقه آشنایی بیست ساله با مرحوم خشیار الوند داشتم و در سریالی نیز همکار بودیم به عنوان نویسنده.او از فصل های ابتدایی «پایتخت» تا آنجا که به یاد دارم حضور نداشت و بعد به این تیم اضافه شد.
مرحوم الوند تحت تاثیر جو سریال که برایش ترسیم و تکلیف شده بود قرار داشت و نمی توانست از این چارچوب بیرون برود.وی نیز فقط طرح موضوع می کرد و بازیگران هم کار خودشان را انجام می دادند.کارگردان نیز اگر در صحنه حضور داشت،پا روی پا انداخته و چای یا نسکافه می نوشید!
موضوع اینجاست که محسن تنابنده فیلمنامه نویس حرفه ای نبود و با اصول و فروع آن چندان آشنایی نداشت.طرحی را به او پیشنهاد داده بودند و او قصه ای نیم بند در ذهنش جرقه زد و کار کلید خورد.شاید در روزهای آغازین چیزی شبیه به فیلمنامه در دست کارگردان و بازیگران بوده،اما در قسمت های بعد و فصول دیگر بعید به نظر می آید فیلمنامه ای جامع و حداقل 50 صفحه ای نوشته شده باشد.
تنابنده وقتی با کلیات و جزئیات فیلمنامه آشنا نیست،چگونه می تواند سرپرست نویسندگان باشد و آنان را هدایت کند؟این امر محال است.
بنابراین از ابتدا نیز تکیه روی فیلمنامه نبوده و خشایار و بقیه نیز به این روش عادت کرده و فقط طرح موضوع می کردند،به خصوص زمانی که تعجیل در کار بوده باشد.نویسنده جدید هم که دیگر شاهکار بود و بیشتر جوک های رایج را ترویج می داد.وی هیچ گاه خلاقیت نداشته و بیشتر تقلید کننده است تا خلاق!با وجود چنین نویسنده ای انتظار دیگری می رفت؟!این به اصطلاح فیلمنامه نویس کلا با اخلاق مشکل دارد،چگونه انتظار دارید از اخلاق بگوید و بنویسد؟!
در تئاتر نیز امروز کمتر نمایشی وجود دارد که این همه مونولوگ های طولانی و واهی داشته باشد،مگر اینکه کلا نمایش تک بازیگر بوده و تکیه بر مونولوگ باشد.
ای کاش آقای وزیر، پیش از اینکه این توئیت به نظر احساسی را منتشر کند با شخص مطلعی مشورت می کرد تا کم سوادی اش در عرصه فیلم و فیلمنامه کمتر به چشم بیاید!شاید هم با مشاور اعظم رییس سازمان سینمایی مشورت کرده باشد!
سیدرضااورنگ