خبریجات -رئیس‌جمهور روسیه در برابر سؤال مشخص خبرنگاری درباره دیدگاه و مواضع او در برابر سیاست «فشار حداکثری» و تحریم‌های همه جانبه علیه ایران از سوی رئیس‌جمهور آمریکا، «ترامپ» قرار گرفت که در پاسخ به جای رد مستقیم و قاطعانه سیاست‌های جنگ‌طلبانه و شتتحریم‌های ترامپ، تلاش کرد تا پاسخ را در فضای «تعدیل» و نه «محکومیت» ترسیم کند.
به خصوص که با بیان این جمله «… ما آتش‌نشانی نیستیم و نمی‌توانیم چیزی را که کاملاً به ما وابسته نیست، نجات دهیم» سوژه مناسب به رسانه‌های غربی به‌خصوص در واشنگتن داد تا این پاسخ پوتین را چراغ سبز او به ترامپ درباره ایران توصیف کنند.
این رسانه‌ها در حالی که جمله پوتین را برجسته کرده‌اند، پرسیده‌اند، خطاب او ایران بوده یا اروپا یا آمریکا یا تبیین شرایط بحران‌زده بین‌المللی که ناشی از آتش‌افروزی مدام ترامپ است!؟ برداشت بسیاری از نویسندگان سیاسی در رسانه چنین است که مهم نیست به‌طور مشخص مخاطب پوتین در بیان این جمله کیست، بلکه این اظهارنظر رئیس‌جمهور روسیه به نوعی اعلام بی‌طرفی او در مسأله تحریم‌ها همراه تهدیدات نظامی از سوی ترامپ است و تأکیدی است بر اینکه کسی نباید از مسکو انتظاری داشته باشد!
نکته دیگر، زمان بیان جمله آقای پوتین است، زمانی که اتحادیه اروپا دست رد به سیاست تحریم و انحلال برجام از سوی ترامپ زد و پمپئو وزیر خارجه ترامپ بعد از یک دیدار شکست خورده در بروکسل با رئیس سیاسی اتحادیه اروپا، راهی مسکو و دیدار با پوتین شد و تلاش وزیر خارجه آمریکا برای کسب «اجماع» در بروکسل نه تنها نتیجه نداد که نشان داد، اروپا در حمایت از برجام و رد جنگ و سیاست فشار حداکثری در برابر ترامپ ایستاده است، از سوی دیگر، کشورهای مهم دیگر همچون چین، هند، ژاپن و … به صورت شفاف اجرای سیاست «فشار حداکثری» ترامپ علیه جمهوری اسلامی ایران را محکوم و اعمال تحریم‌ها و مسیر جنگ‌طلبی این سیاست را غیرقابل قبول دانستند، تفسیر و برداشت از سخنان پوتین، چراغ سبز به ترامپ خوانده شده است.
جمهوری اسلامی ایران به دنبال آتش‌نشانی برای خاموش کردن جریان نژادپرست حاکم در واشنگتن نیست و این انتظار را از کشورهایی دارد که اصل چندجانبه‌گرایی را قبول دارند (و امضاء آنها بر معاهده برجام است) در مثلث شوم نتانیاهو، محمدبن سلمان و حاکم ابوظبی قرار نگیرند.
تا اینجای کار ترامپ و مشاور امنیت ملی او، بولتون، همچنین پمپئو وزیر خارجه‌اش موفق نشده‌اند حداقل اجماع را در جامعه ملل و از سوی دولت‌ها درباره سیاست جنگ‌طلبانه‌اش علیه ایران به دست آورند. ترامپ می‌خواست تا با سیاست فشار حداکثری و تحریم‌های همه جانبه، اقتصاد ایران را ویران سازد و با تهدید به حمله نظامی، ایران را در انزوا قرار دهد.
اما تاکنون موفق نشده است و در داخل و خارج از آمریکا، ترامپ با ادامه سیاست‌های یکجانبه‌گرای خود با محوریت فشار حداکثری و تحریم‌ها در انزوا قرار گرفته است. بی‌طرفی در برابر این سیاست و محکوم نکردن آن، همسویی و همراهی با «آتش افروز» است که در برابر آن نقش آتش‌نشانی بعد از شعله‌ور شدن آتش چندان نتیجه‌ای نمی‌دهد.