شبکه‌های حمل و نقل از عوامل مهم و مؤثر بر پتانسیل توسعه مناطق شهری به شمار می‌روند

مهندس سید محمد جواد دستغیب به خبریجات گفت-

 منظور شما از حمل و نقل روان چیست و تاثیر آن در توسعه پایدار شهری را چگونه ارزیابی می کنید؟
همانطور که می دانید؛ امروزه یکی از شاخصه‌های توسعه یافتگی شهرها پیشرفت در بخش حمل و نقل است؛ حمل و نقل پایدار شهری در واقع همان حرکت روان وسایل نقلیه، مردم و کالاها است که تامین کننده آسایش مردم و پایداری محیط با مطلوبترین هزینه و تلاش خواهد بود.
 رابطه بین رشد اقتصاد هوشمند شهری با سیستم حمل نقل در شهر هوشمندچگونه است؟
از آنجا که هر واحد رشد اقتصادی در کشورها مستلزم یک و نیم تا دو واحد رشد در مجموعه بخش حمل و نقل است و به همین خاطر از آن به عنوان زیربنای توسعه نام برده می‌شود لذا برای برنامه‌ریزی پایدار و جامع سیستم حمل و نقل روان شهری بهتر آن است که مجموعه‌ای متوازن از شاخص‌ها که ترکیبی از اهداف اقتصادی٬ اجتماعی و زیست محیطی باشد را با هم در نظر گرفته و آنها را هوشمند سازیم.
همانطور که اشاره شد شبکه‌های حمل و نقل از عوامل مهم و مؤثر بر پتانسیل توسعه مناطق شهری به شمار می‌روند؛
لذا بدون هوشمند سازی سیستم حمل و نقل، سامانه‌های حمل و نقل سنتی و احداث و استفاده از شبکه جدید حمل و نقل، توازن‌های مناطق در جذب توسعه را بر هم می‌زند و تأثیر شبکه قطار شهری بر پتانسیل توسعه شهری به صورت ایجاد گره‌های پیرامونی تجلی پیدا می کند.
اصولا در تعاریف پایداری شهر و پایدار بودن حمل و نقل شهری، به سه ویژگی اشاره تا مشخص گردد آیا زندگی در شهر به سمت پایداری منتهی می‌شود یا خیر! بطور کلی وسایل حمل و نقل عمومی شهر همچون اتوبوس، قطار شهری، تراموا یا مونوریل نیز از سه ویژگی مهم برخوردار باشند: ۱_ هوای پاک، ۲_ فضای آرام و بدون شکایت‌های ناشی از سروصدا ۳_ ایمنی بالا ، بدیهی است در شهری مدرن و هوشمند شبکه حمل نقل هم باید بروز و هوشمند گردد تا امکان حرکت به سمت پایداری مدرن و هوشمند امکان پذیر گردد.